تأثیر آموزش مؤلفه های هوش هیجانی بر افزایش مهارت های اجتماعی (با تأکید بر رضایت زناشویی) دانشجویان دانشگاه مازندران

سابقه و هدف: مهارت های هوش هیجانی، یکی از عواملی است که می تواند در همه سطوح فردی و اجتماعی به ویژه در  افزایش رضایت زناشویی زوجین تأثیر بگذارد. فرایندی که می تواند در توسعه منابع انسانی کارآمد حائز اهمیت باشد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش مؤلفه های مبتنی بر هوش هیجانی بر مهارت های اجتماعی دانشجویان با تأکید بر رضایت زناشویی است. مواد و روش ها: در این روش نیمه تجربی، 60 نفر از دانشجویان متأهلی که در مقطع کارشناسی دانشگاه مازندران در حال تحصیل می باشند، به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. گروه آزمون تحت آموزش 15 مؤلفه  مرتبط با هوش هیجانی قرار گرفتند.  قبل و بعد از این دوره آموزشی، از هر دو گروه (آزمایش- گواه)، آزمون های هوش هیجانی و رضایت زناشویی اخذ گردید و نتایج آزمون ها بدست آمده مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.   یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که میزان هوش هیجانی قابل تغییر بوده و می توان آن را با آموزش مهارت های مرتبط افزایش داد. سطح هوش هیجانی آزمودنی هایی که در این دوره آموزشی شرکت کرده بودند (21/43±7/343) در مقایسه با آغاز دوره (66/44± 76/327) و هم چنین به نسبت آزمودنی هایی که این دوره را نگذرانده بودند (39/35±63/336) تغییر قابل توجه ای نشان داد (000/0= p). هم چنین برگزاری این دوره آموزشی توانست بر میزان رضایت زناشویی گروه آزمایش نیز بیافزاید (002/0= p). استنتاج: امروزه زندگی فردی و اجتماعی زوجین بیش از گذشته با چالش های پیش بینی نشده ای مواجه گردیده است. بسیاری از  آن ها به علت نداشتن مهارت های لازم در معرض اختلالات زناشویی و آسیب های خانوادگی  قرار دارند. غالبا عدم مهارت در مدیریت روابط فردی و اجتماعی، مشکل عمده این  افراد به شمار می رود. کسب مهارت های مبتنی بر هوش هیجانی می تواند به میزان زیادی از مشکلات اجتماعی و رشد نگران کننده طلاق در جامعه به ویژه در جامعه دانشجویان کاسته و بر میزان رضایت زناشویی آن ها بیافزاید.